دوباره ساكت و تلخم ، بازم كيش و دوباره مات

ببين چه ساده و آروم ، دارم مي ريزم از دستات

مسيرِ زندگيم بي تو ، يه جاده س ، رو به مرگي زود

گلی که پرپرش کردی تمام باور من بود

چه تو خواب و چه بيداري ، چشام مي بيننت گاهي

نمونده سمت آرامش از اين دلشوره ها راهي !

چه سنگين مي زنه قلبم ، ببين تب كرده دلشوره

خودم ديدم كه مي رفتي... چشاي باورم كوره

چقد دلگيره اين دوري ، چه زخمي خورده احساسم

بيا از فاصله رد شو ، بذار دستاتُ بشناسم

گلم ، حرفامو باور كن ، نگو درگير هذيونم

فراموشم كني ؟ رد شي ؟ تو شايد... من نمي تونم !

لبالب از توئه حرفام ، سراسر بغضه و خواهش

به دستاي تو محتاجم ، براي لمسِ آرامش

دارم مي پاشم از غصه ، از اين دوست داشتنِ زخمي

چقد سخت عاشقت هستم ، چقد آسون نمي فهمي !